Mistrz Europy z Berlina nie zamierza spoczywać na laurach. W 2021 roku przekroczył już 80 metrów w rzucie młotem, ale nadal wyznacza sobie nowe cele. Wiem, że stać go na zdobycie medalu podczas igrzysk olimpijskich w Tokio. W rozmowie z TVPSPORT.PL. przybliżył, jak wyglądały jego ostatnie tygodnie i na co się jeszcze szykuje.
Rywalizacja w rzucie młotem jest jedną z najbardziej wyrównanych w lekkoatletycznym środowisku. Sztaby szkoleniowe Nowickiego i Fajdka zachwalają atuty konkurentów, ale wiadomo, że celem głównym dla jednego i drugiego jest... złoto olimpijskie. W Japonii możemy być świadkami świetnego biało-czerwonego starcia, choć nie można zapominać o "kąsających" zawodnikach z reszty Europy i USA. – O złotym medalu, bo to jedyna rzecz, która wchodzi w grę, rozmawialiśmy na początku naszej "przygody". Teraz dążymy do celu. Dalsza rozmowa nie ma sensu. Jeśli mamy do czynienia z czterokrotnym mistrzem świata, rekordzistą Polski z naprawdę dobrym wynikiem, byłym mistrzem Europy, to nie musimy się dodatkowo nakręcać – mówił Szymon Ziółkowski, trener Fajdka, w rozmowie z TVPSPORT.PL. Nie zmienia to jednak faktu, że 32-letni rywal z Białego stoku nie odpuści do ostatnich chwil. Więcej na ten temat w poniższej rozmowie.
Filip Kołodziejski: – Czuje pan spokój przed kolejnymi startami przed Tokio?
Wojciech Nowicki: – Jest dobrze, w porządku. Cieszę się, że jest równe rzucanie w moim wykonaniu. Jestem zadowolony.
– Przyzwyczaił się pan już do bariery 80 metrów?
– Nie wiem, czy można się do tego przyzwyczaić. Wyszło i tyle. Nie spodziewałem się takiej odległości, że tyle poleci młot. Cieszy mnie, że próby są równe, stabilne. Osiągam zbliżone do siebie odległości. To dobry prognostyk przed kolejnymi tygodniami. Zbliżają się przecież igrzyska.
– Był moment, w którym poczuliście "odmianę"?
– Oczywiście. Przeszliśmy na trening typowo startowy. W czerwcu jest trochę występów. Udało się już odpocząć, zregenerować po zimowym cyklu. W pewnym momencie coś zaskoczyło. Rzucam w granicach 79-80 metrów. Szkoda startu w Poznaniu, ale tam było "wolne" koło. Trudno było się rozpędzić. Ale jak na takie warunki, to i tak dobrze rzuciłem. Przyzwoity start. Mistrzostwa Polski są w tym samym miejscu. Postaram się coś dołożyć do wyniku. Jeśli koło się nie zmieni, to już teraz powiem, że będzie o to trudno. Bez rozpędu nie da się robić dalekich wyników. Warunki dla wszystkich będą takie same, ale przełoży się to na rezultaty.
– Nie ma taryfy ulgowej przed Tokio?
– Dobrze, że jest dużo startów. Ważne, by mieć kilka występów przed główną imprezą. Złapać rytm, poczuć adrenalinę. W międzyczasie można trenować. Czuję, że to dla mnie optymalny czas.
– Rywalizacja z Pawłem Fajdkiem spędza sen z powiek?
– Staram się, jak mogę. Paweł to bardzo dobry, utalentowany zawodnik. Nie bez powodu jest czterokrotnym mistrzem świata. Chcę go gonić. Chcę, żeby poczuł, że jestem za plecami. Fajnie, że jest rywalizacja. Napędzamy się do dalekiego rzucania. Każdy z nas chce wygrać. Dzięki temu na zawodach młot lata bardzo daleko. Dla mnie to "zdrowa" walka.
– Nie odpuszcza Wam też utalentowany Francuz (Quentin Bigot – 79,70 metra – przyp. red.).
– Oczywiście. Młodzież poczuła krew. Ja z Pawłem jesteśmy coraz starsi. Młodzi robią to samo, co my 5-7 lat temu. Chcieliśmy dogonić światową czołówkę. Historia zatacza koło, to normalna kwestia. Dobrze, że tak się dzieje. Nie możemy tracić czujności. Spinamy się, by rzucać daleko. Nie możemy odpuszczać.
– Mistrzostwa Polski będą najważniejszym startem przed Tokio?
– Na pewno będą ważne. Nie wiem, czy najważniejsze. Staram się podchodzić do tego tak, że każdy każdy zawodnik myśli o tym, by rzucam jak najlepiej technicznie. Chcemy utrzymywać rzuty w kole. Zaliczać odległości. Podchodzę do każdych zawodów poważnie. Mam nadzieję, że będzie to rzutowało na start w igrzyskach.
– 80 metrów to minimum, by myśleć o medalu olimpijskim?
– Tak. Może i więcej. Będę się starał to zrobić. Jak wyjdzie, to się okaże za niecałe dwa miesiące.
– W Polsce są już wasi następcy?
– Jeszcze trochę trzeba poczekać. Mimo to są już młociarze, którzy rzucają około 70 metrów i dalej. To dobra perspektywa, by w przyszłości znowu walczyć ze światem.
– A propos świata. Pojawiło się wielu zdolnych zawodników z USA.
– Amerykanie poszli do przodu. To dość dziwne. Czekamy, aż zaczniemy z nimi startować. Zobaczymy, jak prezentują się na zawodach. Niedługo zaczynają się mistrzostwa USA. Będziemy śledzić wyniki. Pojawiło się ich wielu. Jak grzybów po deszczu!
– Trenerka przed nimi ostrzega?
– Dużo rozmawiamy. Ciężko pracujemy. Wiadomo, z kobietami momentami bywa różnie, ale się dogadujemy. Nie narzekam. Cieszę się, że wszystko jest poukładane. To się liczy. Najważniejsze, by zachować spokój. Robimy swoje.
– Komfort psychiczny jest ważny?
– Psychika jest najważniejsza. Ważne, by zachować spokój. Pracujemy nad tym, co mamy zrobić. Kłótnie są niepotrzebne. Wprowadzają nerwową, negatywną atmosferę. Szybko odbiją się to potem na treningach. Staram się, o dziwo, zachowywać spokój.
– Wspiera pan Joannę Fiodorow w trudniejszym momencie?
– Zdecydowanie. Cały czas trenujemy wspólnie. Jest nieco zablokowana, ale wierzę, że najbliższe starty to zmienią i będzie lepiej. Solidnie przepracowała okres zimowy. Chciałbym, żeby dorzuciła do czołówki. Jesteśmy małą grupą, musimy się wspierać. Joanna też mi pomaga.
– Trenujecie w Spale?
– Dokładnie. W sumie będziemy tu do igrzysk z drobnymi przerwami.
– Rzut młotem zapewni nam kilka medali?
– Szanse na to są. Nie wieszam sobie jednak zbyt wcześnie medali. W Tokio będzie ponad 30 zawodników. Każdy chce walczyć o jak najlepszą okazję. Pojadę po jak najlepszy rezultat. Nie mówię, że składam broń, ale nie chcę rozpisywać, kto dostanie medal. Wierzę, że doświadczenie i praca zaprocentują. Chciałbym walczyć o podium. Oby zdrowie dopisało. Najpierw zaczniemy w głowie "walkę" w eliminacjach. Jadę tam, by najpierw je przejść. Potem będę myślał o finale.
– Silny charakter pomoże?
– Głowa musi wytrzymać presję, adrenalinę, stres. Z reguły nie mam z tym kłopotu. Jeśli technika będzie w porządku, to nie mam większych obaw. Fizycznie i motorycznie czuję się dobrze. Głowa też jest pewna. Jest ok, staram się utrzymać to do igrzysk.
– Zdrowie dopisuje?
– Delikatne naciągnięcia są, ale nie wpływa to na treningi. Czuję się dobrze.
![Holandia – Hiszpania. Mistrzostwa Europy kobiet U-19, Rzeszów [SKRÓT]](https://s2.tvp.pl/images2/2/9/8/uid_2989ead160834a6dbb1c42a5baf54190_width_390_play_0_pos_0_gs_0_height_202_holandia-hiszpania-mistrzostwa-europy-kobiet-u-19-rzeszow-skrot.png "Holandia – Hiszpania. Mistrzostwa Europy kobiet U-19, Rzeszów [SKRÓT]")
